وبسايت شخصی آرش آذریون

نقل از تکسرا - وبسایت مدیران ایرانپریسیلا چان ، متولد سال ۱۹۸۵ میلادی است، متخصص اطفال و یک نیکوکار و فعال در زمینه حقوق بشر است. او که همسر موسس و مدیر عامل فیسبوک، مارک زوکربرگ است، از سال ۲۰۱۵ به همراه شوهر معروف خود، بیش از ۱.۶ میلیارد دلار به خیریه ها کمک کرده اند. این زوج خوشبخت چندی پیش در ماه دسامبر سال ۲۰۱۵ میلادی که دیگر به انتهای آن نزدیک می شویم، متعد شدند ۹۹ درصد از سهام فیسبوک خود که ۴۵ میلیارد دلار ارزش گذاری می شود را به بنیاد چان زوکربرگ اهدا نمایند. این بنیاد، شرکتی بشر دوستانه و سیاسی بوده که تمرکز خود را روی حوزه سلامت و آموزش گذاشته است. بیوگرافی پریسیلا چان چان در برینتری، ماساچوست به دنیا آمده و بزرگ شده ی کویینسی، بیرون از بوستون است. والدین او از پناهندگان چینی-ویتنامی بوده که با قایق های پناهندگان به ایالات متحده مهاجرت کرده اند. او با لهجه کانتونی (چینی سنتی) بزرگ شد و برای پدربزرگ و مادر بزرگش حکم یک مترجم را داشت. او دو خواهر کوچکتر از خود دارد.پریسیلا چان در سال ۲۰۰۳ از دبیرستان کویینسی فارغ التحصیل شد و کسی بود که طبق رسم سنتی فارغ التحصیلی دبیرستان های ایالت متحده آمریکا، خطابه جشن فارغ التحصیلی را خواند و به رای همکلاسی هایش، لقب”نابغه کلاس” را از آن خود کرد. پریسیلا چان سپس به دانشگاه هاروارد رفت و در آنجا بود که با مارک زوکربرگ، بنیان گذار فیسب وبسايت شخصی آرش آذریون ...

دیگر زمین تهی است خوابم نمی ربودنقش هزار گونه خیال از حیات و مرگدر پیش چشم بودشب در فضای تار خود آرام میگذشتاز راه دور بوسه سرد ستاره هامثل همیشه بدرقه میکرد خواب رادر آسمان صافمن در پی ستاره خود میشتافتمچشمان من به وسوسه خواب گرم شدناگاه بندهای زمین در فضا گسیختدر لحظه ای شگرف زمین از زمان گریختدر زیر بسترمچاهی دهان گشودچون سنگ در غبار و سیاهی رها شدممی رفتم آنچنان که زهم میشکافتممردی گران به جان زمین اوفتاده بودنبضش به تنگنای دل خاک میتپیددر خویش میگداختاز خویش می گریختمیریخت می گسستمی کوفت می شکافتوز هر شکاف بوی نسیم غریب مرگدر خانه میشتافتانگار خانه ها و گذرهای شهر راچندین هزار دستغربال میکنندمردان و کودکان و زنان میگریختندگنجی که این گروه ز وحشت رمیده رابا تیغ های آخته دنبال میکنندآن شب زمین پیراین بندی گریخته از سرنوشت خویشچندین هزار کودک در خواب ناز راکوبید و خاک کردچندین مادر زحمت کشیده رادر دم هلاک کردمردان رنگ سوخته از رنج کار رادر موج خون کشیدوز گونه شان تبسم و امید رابا ضربه های سنگ و گل و خاک پاک کرددر آن خرابه هادیدم مادری به عزای عزیز خویشدر خون نشستهدر زیر خشت و خاکبیچاره بند بند وجودش شکسته بوددیگر لبی که با تو بگوید سخن نداشتدستی که درعزا بدرد پیرهن نداشتزین پیش جای جان کسی در زمین نبودزیرا که جان به عالم جان بال میگشوداما در این بلاجان نیز فرصتی که براید ز تن ندا وبسايت شخصی آرش آذریون ...